Odkąd skomponowałam herbatę na nerki i limfę, obiecałam sobie, że część ziół zbiorę i wysuszę samodzielnie, no bo właściwie czemu nie? Przyznam, że w temacie ziół nie jestem zbyt mocna (jak większość!), dlatego skupiłam się na tych, które pewnie wszyscy znają i które łatwo rozpoznać w czasie wyprawy za miasto. Dlaczego warto zaopatrzyć się w wiosenne zioła z natury? Po pierwsze – są skuteczne, po drugie – rosną za darmo! Niektóre z nich jak czosnek niedźwiedzi można spożywać na surowo, ale ja większość ziół suszę w ciepłym, zacienionym i przewiewnym miejscu czyli na strychu. Ważne, żeby nie suszyć na słońcu, gdyż zioła stracą wtedy swój kolor i właściwości. Gdy jest chłodno, używam piekarnika z termoobiegiem i temperaturą 40°C, przy małej ilości ziół nada się też suszarka do grzybów.
Większość ziół zebrałam na jednym spacerze. Choć było niezbyt ciepło, pogoda nam dopisała, a i widoki warte zachodu. Znaleźliśmy przepiękny las wyłożony kobiercem kwiatów i to nie byle jakich, bo samego czosnku niedźwiedziego. Już z daleka czuć było w powietrzu woń … szczypiorku? No cóż, perfum bym z nich nie zrobiła, ale kanapki i owszem!
Czosnek niedźwiedzi
Czosnek niedźwiedzi rośnie w kępach już od marca, w maju zaczyna kwitnąć. Jest bardzo aromatyczny, dlatego trudno go pomylić z inną rośliną, choć liście ma nieco podobne do liści konwalii, która jest trująca. Tu kierujmy się smakiem, który jest zbliżony do czosnku, jednak bardziej subtelny jak szczypior. Liście najlepiej smakują na surowo, posiekane do sałatki, twarożku czy na kanapkę. Można je też wysuszyć i dodawać do dań jednogarnkowych zimą. Ja mam z własnej uprawy (jest pod częściową ochroną) i zdecydowanie wolę jeść go na surowo. Zobacz jak zrobić z niego pesto lub masło.
Na co pomaga? Oprócz walorów kulinarnych, wskazaniem do stosowania czosnku niedźwiedziego jest nadciśnienie, cukrzyca, miażdżyca, skleroza, grypa, stany zapalne zatok i oskrzeli, przewlekłe choroby bakteryjne układowe i skórne. Czosnek działa odtruwająco, przeciwpasożytniczo (na czczo), grzybobójczo, antybakteryjnie i żółciopędnie w niestrawności i wzdęciach.
Pokrzywa
Jaśnie pani pokrzywa – nie ma z nią żartów, wystarczy odrobina nieuwagi i poparzy do żywego 😉 Nie sposób jej pomylić, choć ma podobne „siostry” w naturze – ale tylko ona tak kłuje i parzy, a mimo to wychodzi na zdrowie 😉 Za parzące właściwości odpowiedzialna jest tu acetylocholina, histamina i serotonina oraz kwas mrówkowy. Rośnie na łąkach, przydrożach, parkach, ogrodach. Najlepsza jest taka młoda, świeża, majowa. Można wyciskać z niej sok, dodawać do zup czy sałatek (po sparzeniu). Ja zdecydowanie wolę ją w wersji suszonej, jako całkiem smaczną herbatę lub jeden ze składników oczyszczającej mieszanki.
Jakie ma działanie? Potocznie mówi się, że „czyści krew”, jednak jej główne działanie skupia się na poprawie funkcjonowania nerek i pęcherza moczowego, ponieważ jest moczopędna. Zalecana jest w infekcji pęcherza oraz kamicy nerkowej (tu bardziej korzeń niż liście, który działa również na prostatę). Zwiększa wydalanie chlorków, mocznika oraz szkodliwych produktów przemiany materii. Jest krwiotwórcza, dlatego zaleca się ją przy anemii i niedokrwistości, a także przy spadku odporności i słabym łaknieniu. Herbata z pokrzywy może okazać się pomocna przy nadmiernej potliwości, redukując nieprzyjemny zapach. Korzeń pokrzywy zaleca się przy stanach zapalnych stawów, reumatyzmie, gośćcu i dnie moczanowej.
Stokrotka
Skromna i trochę niedoceniana – stokrotka pospolita. Niekwestionowana królowa mojego trawnika, której kwiaty zbieram i suszę regularnie od zeszłego roku. W naturze rośnie na łąkach, pastwiskach i trawnikach. Jej kwiatostany stosowane wewnętrznie działają przeciwzapalnie, moczopędnie oraz oczyszczająco, poprzez usuwanie toksycznych produktów przemiany materii. Stokrotka działa również wykrztuśnie w schorzeniach górnych dróg oddechowych – odwar podawano kiedyś na kaszel i gorączkę oraz w leczeniu gruźlicy (!). Znalazłam ją również w składzie tabletek na fibromialgię, a więc działa przeciwzapalnie w schorzeniach o podłożu autoimmunologicznym.
Zewnętrznie jest stosowana w leczeniu problematycznej skóry trądzikowej lub egzemy. Działa ściągająco, przeciwzapalnie i regenerująco. W formie okładów, odwar stosuje się na obrzęki, siniaki i otarcia naskórka. Co ciekawe, wyciąg ze stokrotki usuwa również przebarwienia i tzw. plamy wątrobowe. Zobacz jak zrobić wyciąg, napar czy odwar.
Przytulia czepna
Faktycznie, jak nazwa wskazuje, przytulia lubi się przyczepić/przytulić 😉 Jeśli ktoś lubi dzikie wędrówki po łąkach i lasach, ani chybi jak przywlecze na spodniach czy butach kawałki przytulii. Narwałam w lesie spory jej pęk, porobiłam zdjęcia i oczywiście musiałam się potem dokładnie oczyścić 😉 W naturze rośnie na polach, przy drogach, na skrajach lasu, na nieużytkach.
No właśnie, za to cenię przytulię najbardziej. Za jej właściwości oczyszczające. Działa silnie odtruwająco, moczopędnie, przeciwobrzękowo, przeciwzapalnie, przeciwkamiczo, żółciopędnie, antyseptycznie, rozkurczowo, przeciwmiażdżycowo i ściągająco. Reguluje krwawienia miesiączkowe. Wskazaniem do stosowania jest kamica nerkowa, trądzik, egzemy, łuszczyca, łojotok, zaburzenia trawienia, obrzęki, reumatyzm, hemoroidy, nadmierna potliwość. Jej skuteczność opiera się na czyszczeniu limfy, która jest naszym wewnętrznym systemem kanalizacyjnym. Pokrzywa, lipa czy melisa dostępne są powszechnie w formie herbatek, ale myślę, że to przytulię warto sobie uzbierać (rośnie od maja) i nasuszyć. Albo kupić w necie i pić regularnie!
Babka zwyczajna
Rosnące powszechnie na łąkach, polach i przy drogach liście babki, często i chętnie stosowały nasze … babki. Babka lancetowata (wąskolistna) oraz zwyczajna (szerokolistna), ma działanie przeciwzapalne, odtruwające, moczopędne, antyseptyczne, wykrztuśne, osłaniające, przeciwkaszlowe, przeciwwrzodowe, regulujące przemianę materii, przyśpieszające gojenie ran oraz naskórnikowanie, przeciwwirusowe, pobudzające apetyt i przeciwobrzękowe. Wskazaniem jest choroba wrzodowa, stany zapalne układu pokarmowego, nerek i dróg moczowych, alergie, obrzęki, kaszel i infekcje grypopodobne (wirusowe), zapalenie zatok i infekcje uszu, a także zatrucia bakteryjne.
Zewnętrznie z liści babki można robić okłady na opuchnięcia, wrzody, skaleczenia, ukąszenia owadów, stany zapalne oczu i piersi. Przyznam, że do tej pory jej nie stosowałam, ale ciekawe opinie znalazłam tu : klik.
Mniszek lekarski
Mlecz zajęczy, dmuchawiec, mnich, żabi kwiat … Któż go nie zna? Zmora pedantycznych właścicieli trawników. Rośnie wszędzie, nieproszony. Surowcem leczniczym jest cała roślina – kwiaty, liście i korzeń. Z kwiatów można zrobić wzmacniający syrop, a liście i korzeń posuszyć w temperaturze około 40°C w piekarniku z termoobiegiem z lekko uchylonymi drzwiczkami.
Mniszek działa moczopędnie (diuretycznie), oczyszczająco i odtruwająco, zapobiega tworzeniu się piasku i kamieni w nerkach, działa przeciwzapalnie i żółciotwórczo (choć tu bardziej korzeń). Jest pomocny w zaburzeniach pracy wątroby, niestrawności i braku apetytu. Ja stosuję go jako jeden ze składników oczyszczającej herbatki na nerki i limfę. Świeże listki można spożywać na surowo w koktajlach lub sałatkach, ale przyznam, że dla mnie są zbyt gorzkie – mniszek wysuszony jest chyba przyjemniejszy w smaku 🙂
Źródło:
