Panforte

Panforte to włoski przysmak bożonarodzeniowy. Inaczej piernik sieneński (dosł. mocny chleb) jako, że ciasto wywodzi się ze Sieny. Ma charakterystyczny bakaliowo orzechowy smak z nutą korzennych przypraw. Panforte powinno składać się z 17 składników, jednak receptura jest na tyle prosta, że chyba nikt nie trzyma się oryginalnej wersji. 😉 Suszone lub kandyzowane owoce, skórki pomarańczy, migdały i laskowe orzechy z dużą (niestety!) ilością miodu i cukru, dają naprawdę esencjonalne ciasto lub deser.

Tutaj znajdziesz inne propozycje na –> Słodkie święta

Ciasto najlepiej upiec wcześniej – 2-3 dni przed podaniem, ponieważ na świeżo kiepsko się kroi, a kroić powinniśmy jak najcieniej 😉 Jeśli nie uda nam się zrobić cienkich plasterków, można pokroić malutkie kwadraty, które są wygodniejsze do serwowania. Niewątpliwą zaletą panforte jest to, że można je długo przechowywać w temperaturze pokojowej. Nie pytajcie jak długo, bo u mnie po sesji chyba połowa już znikła i na święta robię następną porcję!

Panforte

Chociaż skład jest fantastyczny, nie jest to przepis w wersji fit. Tona, tona cukru. I tego naturalnego z miodu czy suszonych owoców, plus dodatkowy syrop cukrowy. Jednak okazjonalnie, mały kawałeczek, no może trzy 😉 będzie wybaczone.

Wyjątkowo zamiast ksylitolu użyłam tu cukru, ponieważ ksylitol nie karmelizuje się i nie wiedziałam, czy po upieczeniu, całość nie będzie zbyt miękka. A myślę, że ciasto powinno być raczej zwarte skoro ma się cienko kroić. Przepis inspirowany panforte ze strony Moje Wypieki.

Jeśli ktoś lubi przygotowywać jadalne prezenty, to ciasto idealnie się do tego nadaje, podobnie jak kandyzowane pomarańcze w czekoladzie lub czekolada z pierniczkami 🙂