Domowa chałwa

Podejrzewam, że mało kto wie, iż sezam oraz mak to jedne z najbogatszych źródeł wapnia. Domowa chałwa w postaci pralinek czy popularne gomasio, to doskonała (a nawet lepsza!) alternatywa dla produktów mlecznych. Ma to szczególne znaczenie w diecie dzieci oraz profilaktyce osteoporozy.

Dostępne na rynku tofu oraz mleko sojowe jest sztucznie wzbogacone w wapń, dlatego uważam, że lepsze są naturalne źródła. Polemizowałabym także z opinią, jakoby wapń z produktów mlecznych, był wysoce przyswajany przez organizm. Przeczą temu statystyki. Osteoporoza występuje głównie w krajach, gdzie paradoksalnie jest wysokie spożycie tychże produktów.

Niski poziom wapnia często odbija się na słabych, psujących się zębach, a u osób starszych prowadzi do osteoporozy (i nie tylko). W odpowiedzi na szereg problemów z tym związanych, media głównego ścieku promują wysokie spożycie produktów mlecznych. Wniosek z tego taki, że korporacje rosną w siłę, a „zasoby ludzkie”(korpo język!) wręcz przeciwnie. Ale dziś nie o tym 😉

Do produkcji domowej chałwy, najlepiej użyć bio sezamu. Jego jakość i smak jest nieporównywalnie lepszy od tego „zwykłego”. Nasiona zamiast prażyć na patelni, można upiec w piekarniku w umiarkowanej temperaturze. Prażone zbyt intensywnie, gorzknieją i tracą swoje wartości.

Do chałwy można dodać rodzynki, prażone i posiekane orzechy, rozpuszczoną czekoladę lub kandyzowaną skórkę pomarańczową. Miód można zastąpić syropem klonowym lub karmelem. Karmel jest najmniej zdrowy, ale i tak zdrowszy od syropu glukozowego, który występuje w chałwie sklepowej.

Domowa chałwa

Pomyślności 🙂