Deser lodowy

Miałam w planach ambitny plan sfotografowania lodów, a przy okazji również nadzieję, że uda mi się przygotować jakiś odlotowy deser lodowy. W galerii ukazało się już kilka fajnych ujęć. Jednak plany kontra rzeczywistość bywają delikatnie mówiąc … rozczarowujące 😉 Długo myślałam czy zdjęcia z tej sesji powinnam w ogóle publikować, tak mało mi się podobały. W końcu uznałam, że nie jest tak źle. Przysiadłam do nich jeszcze raz i chłodnym okiem podeszłam do tego tematu.

Deser powstał z wegańskich lodów karmelowych, na bazie daktyli, bananów oraz masła migdałowego. Wykorzystałam do niego naprędce zrobiony syrop z jagód, mrożone owoce, praliny, ciasteczka i domowej roboty beziki. Jest słodko i naprawdę syto. Najlepiej zjeść taki deser po lekkim obiedzie, inaczej na długo siądzie nam w żołądku 😉

Deser lodowy

Od jakiegoś czasu mam wrażenie, że jedzenie stało się swego rodzaju kultem, a ja bardzo nie lubię tego słowa. Jemy po to, żeby żyć, a nie żyjemy po to, żeby jeść. Wszechobecny przesyt, brak umiaru w dogadzaniu sobie, jakieś godzinami wlokące się biesiadowanie, które wynika z „tradycji”. Zapijanie alkoholem, żeby „lepiej i więcej weszło”. I było „weselej”. Wyrosłam z tego. A raczej nigdy w tym nie byłam na 100%.

Całkiem niedawno zdałam sobie sprawę, że jedzenie traktuję wyłącznie jak „paliwo”. Szybkie tankowanie, turbo ładowanie – najlepiej w biegu 😉 Wiem, że trzeba jeść wolno, dla zdrowia i lepszego trawienia, ale jem zazwyczaj w ostatniej chwili i pędzę dalej, bo czas ucieka … Jedyne czego nigdy nie odpuszczę, to jakość. Mogę jeść szybko, ale nie byle co! A patrząc na marketowe półki, to jakieś 20% zawartości nadaje się do konsumpcji. Reszta to chemiczny syf, taka jest prawda. Prędzej czy później musimy to zrozumieć, bo nie możemy w nieskończoność zatruwać naszych ciał.